12 stappen en dan klaar...?
Bij AA raakte ik vertrouwd met de twaalf stappen, ook wel het Minnesota model genoemd. Ze worden veel gebruikt in de behandeling van een middelen- of gedragsverslaving. De oorsprong ervan ligt bij de Anonieme Alcoholisten oftewel de AA, die in 1935 werd opgericht door Bill Wilson en dr. Bob Smith in de Verenigde Staten. De eerste AA-groep in Nederland startte in 1948.
Al eerder legde ik uit wat de twaalf stappen voor mij betekenen.
Van origine berusten de twaalf stappen op spiritualiteit: je hebt een hogere macht nodig om te leren om te gaan met je alcoholisme en droog te blijven. Die hogere macht kan van alles zijn. Het maakt niet uit of je je religieus, agnostisch of atheïstisch noemt. Een hogere macht kan bijvoorbeeld ook de AA-groep zijn, waarop je altijd terug kunt vallen.
Voor mij is de hogere macht duidelijk de Here God. Het christendom gaat verder dan alleen maar het zoeken van een macht of kracht die je helpt om te herstellen en staande te blijven. Het is namelijk de enige godsdienst, waarbij de redding buiten jezelf ligt, namelijk in Jezus Christus. Hij betaalde de prijs voor onze zonden en nam alle pijn, ellende en verslaving van deze wereld op zich aan het kruis. Hij overwon de dood en stond na drie dagen op uit het graf. Door dat geloof en die zekerheid weet ik dat vrij ben en dat alles goed is. Dat ik mijn leven hier in vertrouwen mag leven en uit mag kijken naar een eeuwige en volmaakte toekomst. Dat is voor mij de bodem onder de twaalf stappen.
Veel AA-groepen, ook degene die ik bezoek, gebruiken een moderne versie van de 12 stappen. De spiritualiteit is daar grotendeels uit weggelaten en dat maakt ze toegankelijker voor deelnemers die weinig met geloof of religie hebben. Ik vind ze zo ook wel heel duidelijk:
1. Ik erken mijn verslaving: ik sta machteloos tegenover alcohol.
2. Ik geef toe dat ik
nodig heb.
3. Ik aanvaard hulp en stel mij daar volledig voor open.
4. Ik maak de balans op van mijn leven.
5. Ik beken mijn misstappen tegenover mijzelf en anderen.
6. Ik ontdek mijn zwakheden en tekortkomingen (oud gedrag).
7. Ik werk aan mijn zwakheden en tekortkomingen (geen smoezen meer).
8. Ik overzie de mensen om mij heen.
9. Ik probeer het goed te maken met mensen die mij dierbaar zijn,
behalve als ik hen daarmee kwets.
10. Ik kijk kritisch naar mijzelf en erken mijn zwakheden en valkuilen.
11. Ik zoek regelmatig een moment van rust om daar kracht uit te putten.
12. Ik deel mijn ervaringen met anderen, die dat nodig hebben.
De eerste drie stappen gaan over besef: ik heb een alcoholprobleem, waar ik zelf niet uitkom en ik aanvaard de hulp die ik nodig heb.
Stap 4 tot en met 9 behandelen het herstel: wat heb ik nodig om te veranderen en welke plaats nemen mijn naasten daarbij in?
Tot slot gaan de laatste drie stappen over het droge leven: hoe blijf ik staande en hoe kan ik anderen helpen die worstelen met de alcohol?
Ben je na die twaalfde stap dan klaar? Nee, zeker niet. Dan begint de cyclus gewoon weer overnieuw. De ervaringen die ik opdoe door te luisteren en te vertellen, helpen anderen, maar ook mijzelf om te weten waar ik vandaan kom en waarom ik bij AA gekomen ben. Het stimuleert me om droog te blijven, week in, week uit. En hoe mooi is het als je nieuwe deelnemers mag verwelkomen en op weg helpen! Daarom ben ik van de twaalf stappen gaan houden en helpen ze mij nog elke dag bij het leiden van een alcoholvrij leven.
