De muur van een alcoholverslaving
Een muur om je heen beschermt je tegen allerlei invloeden van buitenaf. Zo zit je bijvoorbeeld heerlijk droog en warm in je eigen huis. Je kunt ook een muur om jezelf heen bouwen. Daarbinnen is het veilig. Niemand kan je raken.
Toen ik verslaafd was aan alcohol, bouwde ik een dikke beschermlaag om me heen. Daarbinnen was maar plaats voor twee: de wijn en ik. Dankzij die muur had niemand in de gaten hoe het écht met me ging. Aan de buitenkant zag hij er namelijk prima uit: alle stenen waren keurig gemetseld en gevoegd. Die muur op zich zou niemand afschrikken. De binnenkant van de muur vergde echter wat meer werk. Telkens brokkelde er wel een stukje af. Als iemand een rake opmerking maakte bijvoorbeeld, of als er een mooi lied werd gezongen in de kerk. Of als ik ergens iets las over alcoholverslaving. Dan was het zaak om de schade zo snel mogelijk te herstellen en de muur zo goed en zo kwaad als het ging te repareren.
Soms kwam ik bijna op het punt om hem maar gewoon in te laten storten, zodat anderen de puinhoop zouden zien die ik ervan gemaakt had
De muur om mij heen zorgde ook voor een barrière in mijn relaties. Ik had een geheim, dat ik maar al te graag voor mezelf wilde houden. Niemand zou weten dat ik een alcoholprobleem had! Daarom ging ik lastige vragen uit de weg en verzweeg ik voor mijn gezin en vrienden waar ik mee bezig was. "Ja hoor, alles gaat prima!" Het was zwaar om die muur steeds omhoog te moeten houden. Want hoe stevig hij er ook aan de buitenkant uitzag, dat was hij niet. Ik moest steeds harder duwen om hem op zijn plek te laten staan. Soms kwam ik bijna op het punt om hem maar gewoon in te laten storten, zodat anderen de puinhoop zouden zien die ik ervan gemaakt had. Misschien was er dan iemand die me kon helpen. Maar dat deed ik niet. Ik zou het zelf wel oplossen.
Mijn alcoholverslaving was ook een hoge muur tussen God en mij. Mijn gebeden kwamen voor mijn gevoel niet verder dan de bovenste rand. Hoewel ik vast geloofde dat Jezus voor mijn zonden is gestorven en is opgestaan om mij een nieuw leven te geven, durfde ik soms nauwelijks tot Hem te komen. Ik wist immers dat ik de volgende dag (of al over een uur) weer gewoon hetzelfde verkeerde pad zou bewandelen, hoe graag ik ook anders wilde. Hoe langer ik worstelde met de alcohol, hoe intenser mijn gebeden werden. Ik besefte dat ik het niet alleen zou kunnen. Wat ik eigenlijk wilde, was dat God mijn muur afbrak, zonder dat anderen dat zouden opmerken. Liefst zonder achterblijvend puin, zodat ik weer door kon met mijn leven. Maar God zou God niet zijn als Hij geen beter plan had. Juist dat puin zou Hij gebruiken om mij te laten groeien en anderen te helpen.
De Here sloeg steeds opnieuw een bres in de muur, waardoor hij verzwakte. Daardoor kwam het besef dat ik die muur op den duur niet overeind zou kunnen houden. In februari 2017 gaf God de genadeslag en haalde Hij de muur in één keer omver tijdens een zondagse kerkdienst. Daar stond ik dan, tussen de puinhopen en het opdwarrelende stof, wetend dat de bal nu bij mij lag, maar dat ik het niet alleen hoefde te doen. Vanaf die dag gaf God mij de kracht om stappen te maken. Een langdurig proces van verandering begon. Stoppen met drinken, samen met Jezus. Dat ging met vallen en opstaan, maar als God een muur afbreekt, pakt Hij ook je hand en gaat met je op weg. Zo kwam ik bij de AA terecht en liet ik mijn verslaving achter me.
Voor de Here is geen muur te hoog. Je kunt je lang veilig wanen in die veilige, kleine ruimte, die je zelf hebt gecreëerd. Misschien zit je er alleen of heb je iets bij je, iets waarvan je geen afstand wilt doen. Best eenzaam eigenlijk.
God is een God van relaties. Daarom zal Hij er alles aan doen om door onze muren heen te breken. Want hoe fijn het ook lijkt achter die muur, je kunt er niet groeien en bloeien. Daarvoor is het Licht nodig. Soms wordt een muur steen voor steen afgebroken, soms wordt hij in één keer omver gegooid. En daar ben je dan: kwetsbaar, maar vrij.
Verlang jij er naar om aan de andere kant van de muur te komen? Jezus wil je helpen. Hij draagt ons en geeft ons de kracht en de moed om stappen te maken.
“Met U durf ik een heel leger aan. Met U spring ik over een muur.”
Bij God zijn wij veilig. Veel veiliger dan we achter onze eigen muurtjes ooit zouden zijn.
"Als je bescherming zoekt bij de Allerhoogste God,
ben je helemaal veilig.
Ik zeg tegen de Heer:
"Bij U ben ik zo veilig als in een schuilplaats,
zo veilig als in een burcht.
U bent mijn God. Ik vertrouw op U."
Psalm 91:1en 2
Aan welke kant van de muur sta jij?
