De tweede stap

Ik geef toe dat ik hulp nodig heb.

Voor mij was de tweede stap een hele lastige. Dat ik een alcoholprobleem had, was me al een tijdje duidelijk. Maar hulp vragen, dat ging mij te ver. Ik zou het wel alleen oplossen. Toch?

Als christen vertrouwde ik erop dat de Heere God mij de kracht zou geven om te breken met mijn verslaving. Dat Hij de zucht naar alcohol van mij af zou nemen, zodat ik niet meer afhankelijk zou zijn. Ondanks al mijn gebeden gebeurde dat niet. En daar snapte ik niets van.

Steeds vaker kwam de gedachte op dat ik nooit van mijn verslaving af zou komen.

Een stem in mijn hart fluisterde: zoek hulp. Mijn schaamte was echter zo groot dat ik mijn geheim met niemand durfde te delen.

Tot ik op een zondag in 2017 in de kerk zat en luisterde naar een preek over David en Goliath. En ik mijn eigen Goliath onder ogen moest zien. Die dag heb ik voor het eerst aan mijn man verteld hoe erg mijn verslaving was. Dat ik er wanhopig graag vanaf wilde, maar niet wist hoe.

Dat was het moment waarop mijn geheim openbrak. Van daaruit ben ik hulp gaan zoeken en als eerste naar de huisarts gegaan. Uiteindelijk heeft het nog negen maanden geduurd voor ik op wonderlijke wijze bij een AA-groep terecht kwam. Daar werd mijn herstel geboren. Hierover schrijf ik meer in mijn getuigenis.

Nadat ik de keuze had gemaakt om hulp te zoeken, heb ik al vrij snel mijn verhaal gedeeld op de huiskring van mijn gemeente. We komen regelmatig samen om de Bijbel te bestuderen, het leven te delen en voor elkaar te bidden. Ik vond het heel spannend om over mijn verslaving te vertellen, maar de reacties waren warm en meelevend. Ik voelde me gedragen door gebed.

Ben jij een vrouw, die alle ballen ogenschijnlijk in de lucht weet te houden? Worden jouw dagen bepaald door je alcoholverslaving? Geef dan maar toe dat je hulp nodig hebt. Dat lucht zó op! Het betekent dat je verder durft te kijken dan je verslaving. En dat je het niet meer alleen hoeft te doen.

We zijn geschapen om in relatie te leven. Met God en met elkaar. Dat is niet voor niets. We zijn geroepen om met elkaar op te lopen en elkaar overeind te helpen als dat nodig is. Blijf daarom niet in je eentje aanmodderen. En leg die stem vanbinnen niet het zwijgen op: geef toe dat je hulp nodig hebt.

Ik bid voor je, dat jij de woorden vindt om je hulpvraag uit te spreken.

Of om te zonder oordeel te luisteren en een sterke schouder te zijn.