De vierde stap

Ik maak de balans op van mijn leven

Wow, dat klinkt heftig. En dat is het misschien ook wel.

Gelukkig hoef ik deze vierde stap niet in één keer te zetten.

Want, de balans opmaken, hoe doe je dat eigenlijk? En wanneer is dat klaar?

Het beste is om maar gewoon te beginnen. Om alles eens op een rijtje te zetten.

De vierde stap werkt voor mij verhelderend, omdat ik mijzelf daardoor beter leer kennen. Door terug te kijken op mijn verleden, leer ik de toekomst helderder onder ogen zien. Ik herlees onwillig en vol schaamte mijn zwarte bladzijden, maar ik herken ook verwonderd Gods zorgende Vaderhand. En ik mag alle verkeerde en moeilijke dingen van korter of langer gelden bij Hem neerleggen.

Hoewel schrijven echt 'mijn ding' is, heb ik mijn levensverhaal niet op papier staan. Van mensen, die dat wel gedaan hebben, hoor ik dat het kan helpen om een 'compleet plaatje' te krijgen. Ik heb mijn verhaal gedetailleerd verteld tijdens een aantal gesprekken met een psycholoog. Zij hielp mij om de grote lijnen te zien, waardoor ik sommige gevoelens en ervaringen beter leerde begrijpen. Vele puzzelstukjes vielen op zijn plek.

Door deze sessies, en goede gesprekken met anderen, heb ik mijzelf en mijn karakter beter leren kennen. De AA-meetings hebben daarin ook een belangrijke rol gespeeld. Ik durfde dieper te kijken dan alleen naar mijn sterke en zwakke kanten. Juist de laag daaronder, waar mijn gevoelens en motivaties liggen, was redelijk onontgonnen gebied. Nog steeds ontdek ik nieuwe dingen, die ik aan mijn levensverhaal kan toevoegen. Voortschrijdend inzicht met terugwerkende kracht. Zoiets.

Het onder ogen zien van mijn alcoholverslaving met de oorzaken en gevolgen daarvan, was een moeilijk, maar belangrijk onderdeel van mijn levensverhaal. Stukje bij beetje durfde ik er meer over te vertellen. Ook nu nog komen er af en toe flarden herinneringen uit die periode boven, die ik bewust moet toelaten. Om ze vervolgens aan God te geven en los te laten.

Bij het woord balans denk ik aan een weegschaal. In de ene schaal ligt mijn levensverhaal van 42 jaar lang. Zwarte vlekken ontsieren de bladzijden. De schaal zakt onmiskenbaar naar beneden. Wat ligt er in de andere schaal? 'De kracht en de moed waarmee je voortaan in het leven staat', zegt de AA. Dat betekent dus een leven lang keihard werken om de zwaartekracht van de zwarte bladzijden te overstijgen. Kan ik dat?

Onmogelijk. Ik heb nul gewicht in de schaal te leggen. Ik kan maar één ding doen. Al die zwarte bladzijden neerleggen op de enige plek waar ze horen: aan de voet van het kruis, waar Jezus riep: 'Het is volbracht!'

Dan slaat de balans opeens volledig door naar de andere kant en nemen inderdaad kracht en de moed de overhand. Maar niet die van mij. Het is de opstandingskracht van Jezus, die mij ervan verzekert dat ik deze weg met Hem kan gaan. Dat ik vooruit mag kijken. En de stappen kan zetten, die Hij van mij vraagt.

De balans opmaken. Zeker nodig, maar ik kan dat alleen door mijn levensverhaal naast Gods waarheid te leggen. Nadenken over het verleden en alle zwarte vlekken daarin, maakt mij nederig en klein. Des te groter schittert daar tegenover Gods genade! Hij gaf Zijn Zoon om de prijs voor jou en mij te betalen. Alleen daarom kunnen wij een nieuw begin maken. Wij hoeven de weegschaal niet in balans te houden. We zijn vrijgekocht. Ons leven is, met Christus, verborgen in God! (Kolossenzen 3:3)