Dit was mijn week!

De laatste weken waren behoorlijk druk en rommelig. Vandaar dat vorige week het weekoverzicht erbij ingeschoten is. Gelukkig is er deze week weer genoeg om over te vertellen!

Tijdens het schrobben van de gootsteen merk ik dat de afvoer niet goed meer doorloopt en hoor ik het water achter de plint van de keuken op de grond kletteren. Nee hè, niet weer een verstopping!

Maandag

De week begint met schrijfwerk: woensdag verschijnt het boek van Maria Vroegindeweij: "Zuster, wat zie jíj er raar uit!". Een bundel verhalen over de heftige coronatijd die zij als verzorgende op een woongroep met mensen met dementie meemaakte. Ik schrijf een korte aankondiging voor de krant en stuur die net voor de deadline door. Gelukt!

's Middags komt de pianostemmer langs. Gelukkig is BJ thuis, want die heeft meer verstand van toetsen en snaren dan ik. De piano is volgens de pianostemmer bijna 'op'. Als laatste redmiddel worden de pinnen van de snaren die steeds ontstemmen vastgeslagen. Als het echt niet meer gaat, zullen we op zoek moeten naar iets anders, maar voor nu is hij weer goed. Ik ga nog even langs mijn vader met een aantal spullen uit zijn vorige woning, die hij nog mist. Fijn dat we deze hele maand nog de tijd hebben om in alle rust het appartement leeg te maken. Als ik thuis uit de auto stap, stopt net de Jumbo-bus voor de deur. Ha fijn: de weekboodschappen! Ik ben om, als het gaat om het boodschappen bezorgen. Wat ontzettend handig!

Dinsdag

Vanmorgen heb ik een koffie-bel-afspraak met een vriendin die ver weg woont. We kennen elkaar al vanaf de middelbare school. Ook met de mannen klikte het vanaf het begin goed. We hebben allebei een groot gezin met kinderen van dezelfde leeftijden. Dat betekende vroeger veel gesleep met maxi-cosy's en campingbedjes. Nu gaan de oudsten niet zo vaak meer mee. Normaal gesproken ontmoeten we elkaar zo'n twee tot drie keer per jaar, maar vanwege corona is het nu al meer dan een jaar geleden. Dan is zo'n koffieafspraak op afstand heel erg gezellig. We kletsen wel anderhalf uur over ons gezin, ons werk en allerlei andere dingen. Heerlijk! Vervolgens werk ik nog snel wat teksten weg en schuif een boterham naar binnen, want de volgende afspraak wacht alweer: de boekpresentatie door Maria Vroegindeweij. Die vindt, geheel coronaproof, plaats voor de ingang van Nieuw Rijsenburg, de woonzorglocatie waar ze werkt. Het is behoorlijk koud buiten, maar de sfeer is open en warm. Ik schrijf een flink aantal blaadjes van mijn schrijfblok vol en maak foto's van de overhandiging van het eerste exemplaar. Lekker dat BJ thuis werkt, dan weet ik dat er iemand is als de jongens thuis komen. Meestal kan ik mijn werk zo plannen dat ik op die momenten thuis ben, maar dat lukt logischerwijs niet altijd. De heren zitten na schooltijd altijd vol verhalen, althans, Arian vooral. Daniël heeft echt tijd nodig om even bij te komen en te ontprikkelen. Daarna gaat hij lekker buiten spelen.

Woensdag

Wetend dat ik een drukke dag voor de boeg heb, probeer ik die in de rust te beginnen. Door te bidden en de dag aan God te geven, besef ik dat het allemaal niet van mij afhangt. De Heer leidt mijn leven en daarom mag ik in vertrouwen deze dag vol afspraken en uitdagingen aangaan. Met Hem. Ik heb mijn eerste afspraak om 10:00 uur: een interview met een plaatselijke uitvaartondernemer, die ik ook persoonlijk ken. Het gaat om een uitgebreid interview voor de kersteditie van Eilanden-Nieuws. We hebben een mooi gesprek, waarin de impact van corona weer eens duidelijk naar voren komt. Maar ook de Hoop die we in Christus mogen hebben. Na zo'n intensief gesprek heb ik altijd behoefte om mijn hoofd even leeg te maken. Dat doe ik nu door naar 'De Ouwe Stempel' te fietsen voor een aantal leuke kerstaccessoires. Het ruikt daar altijd zo heerlijk en ik geniet van alle mooie spulletjes die er staan. Een medewerkster helpt mij een aantal leuke dingen uit te zoeken voor op de schouw en op mijn houten etagère. Omdat de winkel deze week vijf jaar bestaat, krijg ik ook nog een goodiebag mee. Zo leuk om thuis uit te pakken en te genieten van het resultaat!

's Middags komt mijn broer, die wat verder weg woont, langs. Samen gaan we door het appartement van mijn vader heen, zodat mijn broer kan uitzoeken wat hij graag wil bewaren. Het is vreemd en ook confronterend om zo samen door onze jeugd heen te gaan. Maar het was ook goed en ik voel me weer even echt 'het kleine zusje' (we schelen 11 jaar in leeftijd). Ik vind het poëziealbum van mijn moeder. De vergeelde blaadjes bevatten gedichtjes in ouderwets Nederlands, die worden omlijst door kleurige plaatjes van bloemen, dieren en kinderen. Wat mooi om dit te kunnen bewaren! Als we alles door onze handen hebben laten gaan en de dozen in de auto staan, gaan we nog even bij pa langs. Dat vindt hij fijn.

Het is al tegen vijven als ik gehaast thuiskom: ik moet nog koken. Maar dat blijkt niet nodig te zijn, hoe fijn! Ik ruik buiten al dat er binnen pannenkoeken worden gebakken. In de keuken vind ik Lotte ijverig bezig achter het fornuis. Op een bord ligt een grote stapel dampend verse pannenkoeken. Daar krijgt ze een dikke knuffel voor. Daniël heeft geholpen bij het tafeldekken, dus we kunnen zo aanschuiven. Hilde eet niet thuis en BJ is nog onderweg, dus we eten met zijn viertjes. Het was een echt feestmaal.

Als BJ rond zessen binnenstapt, kan hij nog net even eten voor we naar de basisschool rijden. Daar wacht een gesprek over het voortgezet onderwijs voor Arian. Ari doet het gelukkig prima en kan zich gaan voorbereiden op het VWO. Wat heeft hij daar zin in!

Na het gesprek verzamel ik moed voor mijn laatste afspraak van vandaag: de AA-meeting. Toch weet ik dat het me goed zal doen. Het is altijd fijn om elkaar even te zien en te spreken. We behandelen de derde stap: open en eerlijk worden. Opnieuw bedenk ik hoe zwaar het was om te leven met het geheim van mijn alcoholverslaving. Gelukkig hoeft dat nu niet meer.

Donderdag

Na zo'n dag als gisteren kom ik 's morgens maar moeilijk op gang. Kwestie van teveel hooi op je vork nemen. Soms lukt het simpelweg niet om afspraken te verdelen en ga ik door op de automatische piloot, terwijl ik weet dat ik de gevolgen daarvan niet fijn ga vinden. Ik start de dag in pyjama en ontbijt op mijn gemakje als de jongens zijn vertrokken. Dan kleed ik me aan en ga ik aan het werk. Zo kan ik in een ochtendje nog best veel afkrijgen. 's Middags heb ik een afspraak bij de kapper: knippen en nieuwe blonde plukjes laten maken. Ik geniet altijd van dat momentje voor mezelf. Het is gezellig om bij te kletsen met mijn vaste kapster en in de tijd dat de blondering inwerkt, lees ik een boek. Ook nu is BJ thuis om de jongens op te vangen. Daniël speelt heerlijk met vriendjes en Arian zit op zijn kamer aan de Lego. Ik ga nog snel even naar de winkel voor een aantal boodschappen. Vandaag kook ik voor iemand uit onze huiskring, die een moeilijke tijd doormaakt. Het eten is nog warm als ik het bij de voordeur afgeef. 's Avonds gaan we nog even bij haar op bezoek. Bijzonder hoe zij getuigt van Gods nabijheid temidden van zoveel verdriet. Om stil van te worden.

Vrijdag

Geen afspraken vandaag! Ik voel goed dat ik de laatste weken teveel ballen in de lucht houd en ben in gedachten bezig met dingen die ik kan schrappen of doorschuiven. Dat valt niet mee. Ik kan best makkelijk nee zeggen tegen zaken die me niet liggen of die ik echt niet kan, maar dat is anders bij dingen die ik leuk vind of waar ik me verantwoordelijk voor voel. Toch moet ik wat dat betreft beter op mezelf letten en grenzen aangeven. Blijft een uitdaging. Tijdens het schrobben van de gootsteen merk ik dat de afvoer niet goed meer doorloopt en hoor ik het water achter de plint van de keuken op de grond kletteren. Nee hè, niet weer een verstopping! Die hadden we vorig jaar ook net voor Kerst. Ik wrik de keukenplint los en dweil de plas water op. Dan steek ik mijn hoofd om het hoekje van het kantoor, waar mijn reddende engel cijfertjes zit te analyseren. Gelukkig heeft hij tijd én weten we waar het knelpunt zit: onder de vloer van de voorraadkast in de garage. Die kast moet dus eerst voor de helft leeg. Dan kruipt BJ (de held!) gewapend met de tuinslang het donkere gat in. Gelukkig ligt de leiding precies onder het luik. Het duurt niet lang of hij heeft de verstopte plek gevonden en de viezigheid eruit gehaald. Ik loop heen en weer met de emmer van het gat in de garage naar de zinkput voor de voordeur. Na een laatste test blijkt het water weer goed door te lopen. BJ komt kreunend uit de krochten van onze nieuwbouwwoning en stapt onder een welverdiende douche, terwijl ik de natte rommel opruim. Hebben we dat ook weer gehad...

's Middags breng ik nog even wat boodschappen bij mijn vader en kook dan een lekkere maaltijd voor mijn gezin. Heerlijk, zo'n snipperdagje, zelfs met een garage die nog steeds half afgebroken is!

Zaterdag

We ontbijten zoals gewoonlijk op bed. Ik blader door de kerstfolders van de supermarkten en zet mijn kerstmenu op papier. Kan ik mooi alvast wat dingen bij de Jumbo bestellen! BJ en ik houden vandaag een huishoud- en klusdagje. Er ligt veel achterstallig werk, maar aan het einde van de dag is het huis aan kant en is alle was gevouwen en gestreken. Alleen het installeren van een nieuwe verwarmingsthermostaat gaat niet zoals het zou moeten gaan. Na veel heen-en-weer-geloop van beneden naar boven, zet mijn geliefde technicus de oude Toon er maar weer op. De kachel heeft constant staan loeien en het is dan ook tropisch warm in huis. Net op tijd ploffen we op de bank voor Kamp van Koningsbrugge.

Zondag

BJ mag vroeg uit de veren, want hij heeft techniek. Dat betekent kwart voor acht in de kerk zijn. Ik blijf nog een poosje lekker liggen, maar sta dan toch op om een lekker zondags ontbijtje klaar te zetten. We verzamelen ons op de bank voor de kerkdienst. Daarna besluit ik heerlijk in bad te gaan. Het is lang geleden dat ik mezelf daar de tijd voor gunde. Douchen gaat immers veel sneller. Ik blader door een tijdschriftje met een sheetmasker op mijn gezicht, dat ik van Arian voor Sinterklaas heb. Het ding ziet eruit als een hertengezicht, waardoor ik er in de weerspiegeling van de badkraan uitzie als een wulpse hinde. Maar goed, mijn huid knapt er in elk geval van op. Helemaal schoon en rozig drink ik een bakkie met BJ, die inmiddels thuis is gekomen. Na het traditionele broodje kroket op zondag en een rondje met het hondje schuiven Lotte en ik aan de eettafel met een zogenaamde Crimibox: we gaan een moord oplossen. Wat is het leuk: een echt dossier, 'echte' social media profielen van betrokkenen en een chatbot die je kunt raadplegen als je vragen hebt of iets uit wilt zoeken. We zijn drie uren bezig geweest, maar hebben de dader uiteindelijk ontmaskerd! Nu liggen de jongens op bed, Hilde is naar haar vriendje en Lotte zit met Tommie op haar kamer. Tijd voor thee!

Wat was jou hoogte- of dieptepunt deze week?