Dit was mijn week!

Maandag

Zoals gewoonlijk stond deze eerste werkdag van de week vooral in het teken van het huishouden. Vooral Arians kamer kon wel een beurt gebruiken. Die zat namelijk de vorige weken thuis vanwege hooikoortsklachten (snotteren, kuchen en niezen). Gelukkig kon hij na een negatieve testuitslag weer naar school. Ik ruim op, verschoon zijn bed en haal een stofzuiger en dweil over de vloer. Dat scheelt alweer een stuk! Hij mag zelf 's middags zijn bureau en plank afstoffen. Kan hij gelijk de losse rommel opruimen. Verder worden de boodschappen bezorgd en maak ik nog wat klusjes af. Een welbestede huishouddag.

Dinsdag

Vanmorgen ben ik vooral voor mijn werk bezig. Ik schrijf een artikel over de zorg voor en rondom jongeren op Goeree-Overflakkee. De laatste tijd is er in de media veel aandacht voor de mentale problemen die jongeren vanwege de lockdownsituatie ervaren. Ik heb al een aantal deskundigen gesproken en vandaag praat ik via Teams met de zorgcoördinatoren van een lokale scholengemeenschap. Ik heb genoeg informatie om er een mooi artikel van te maken. Een ander belangrijke klus van deze ochtend is de auto volladen met spullen die al lang in de garage staan te wachten en naar kringloopwinkel Goed voor Goed te rijden. Dat ruimt lekker op!

's Middags ga ik bij mijn vader langs. Het is fijn om nu gewoon de tijd te hebben om koffie met hem te drinken in plaats van veel met mantelzorg bezig te zijn. Hij vertelt veel over vroeger en ik vind het mooi en leerzaam om al die verhalen te horen.

Woensdag

Deze dag van de Tweede Kamerverkiezingen begint met het halfjaarlijkse uitje naar de tandarts. Arian, Daniël en ik mogen om de beurt in de stoel. Gelukkig hoeft er alleen wat tandsteen verwijderd te worden en hebben we geen gaatjes. Arian krijgt te horen dat hij over een half jaartje mag gaan beugelen. Zijn bovenkaak moet worden verwijd en hij krijgt slotjes op zijn tanden. Dat zal even wennen zijn, maar als ik kijk hoe mooi het bij de meiden geworden is, die ook allebei een beugel hebben gehad, is het echt de moeite waard.

Rond half tien ben ik weer thuis. Nog even tijd om de kamer glad te trekken voor er een vriendin een bakkie komt doen. Gezellig, we hebben elkaar al zo lang niet echt gesproken. De ochtend vliegt om. Vanwege een studiemiddag zijn de jongens 12 uur al uit, dus pik ik ze op bij school. We eten gezellig een zelfgemaakte sandwich. Lekker! Tegen half drie rijd ik naar een stemlokaal aan de andere kant van het dorp. Ik ga niet alleen stemmen, maar ook even een plaatje schieten voor de krant en een paar reacties vragen van het stembureau en enkele kiezers. Deze locatie is daar prima geschikt voor. Het is gelukkig niet zo druk en ik kan meteen doorlopen. Bij de uitgang blijf ik nog even plakken om een aantal kiezers te spreken. Al deze mensen geven aan dat het stemmen onder de geldende maatregelen goed te doen is. Ik rijd weer naar huis om nog wat werk af te maken. Er is geen AA-meeting deze middag, omdat het gebouw waar we bij elkaar komen in gebruik is voor de verkiezingen.

Het was een drukke, rommelige middag en ik besluit de frietpan aan te slingeren. Dat wordt natuurlijk met gejuich begroet. Na het eten schiet ik weer achter mijn bureau voor een interview via Teams. Ik spreek een stoere jongedame van 19, die vrachtwagenchauffeur is. Ze kan leuk vertellen over haar belevenissen en ik mag haar verhaal op papier gaan zetten. Ik ga een serie maken over 'vrouwen die hun mannetje staan', oftewel vrouwen die werken in beroepen waar vooral mannen te vinden zijn, zoals de industrie, de bouw, stratenmaker, installateur, etc. Als je nog een tip hebt van zo'n vrouw op Goeree-Overflakkee houd ik me aanbevolen! ;-)

Donderdag

Tijd om mijn artikel over de verkiezingen aan te leveren. Gelukkig haal ik de deadline ruim op tijd. Tussen het schrijven door ben ik ook nog bezig met vrijwilligerswerk. Zo ontwerp ik een nieuwe verjaardagskaart voor de Flakkeese kaartencollectie van het Streekmuseum in Sommelsdijk. Verder werk ik aan een website voor vrienden in Senegal. Daarover binnenkort meer. Aan het eind van de middag komt er een monteur voor de vaatwasser langs. Die pompt namelijk niet meer af. Deze week hebben we dus weer ouderwets met de hand afgewassen. Ook geen probleem, maar ik ben blij dat hij weer gemaakt wordt. Na een grondige check en reset blijkt er niets mis te zijn met de pomp en functioneert het apparaat weer naar behoren. Hopelijk blijft het zo.

Dan moet ik snel gaan koken, want 18:00 uur hebben we alweer via Teams een oudergesprek met de mentor van Hilde. Ik maak een broodje pulled chicken klaar, wat de mannen wel kunnen waarderen.

Het oudergesprek met Hildes mentor is vooral afrondend bedoeld. Hilde stopt namelijk met de opleiding die ze nu volgt op het Grafisch Lyceum in Rotterdam en maakt de overstap naar de kappersopleiding. Iets heel anders, maar ook een vak waar ze al haar creativiteit in kwijt kan. En die heeft ze in overvloed, mijn mooie dochter!

Vrijdag

Yes! Ik mag naar de kapper! Kleuren en knippen staat er op het programma. Het is erg gezellig om mijn kapster weer te spreken en na afloop voel ik me een ander mens. Ik rommel nog wat in huis en vang de jongens op, die met vriendjes uit school komen. Aan het eind van de middag werk ik nog een uurtje en haal ik wat lekkers voor het eten: sateetjes voor de heren en sushi voor mijzelf. Lotte en Hilde zijn allebei het weekend bij hun vriend, dus het is rustig thuis. We genieten van een rustige avond en kijken uit naar het weekend.

Zaterdag

Daniël brengt ons heel luxe koffie op bed. We hebben een dealtje gesloten: hij mag er half acht uit als hij koffie voor ons zet. Dat heeft Daan er graag voor over, aangezien hij meestal al rond zes uur wakker is. Een echte win-winsituatie. Maar natuurlijk ook erg lief van hem! My part of the deal is het broodje hotdog wat steevast bij de zaterdaglunch geserveerd wordt.

BJ en ik blijven nog lekker even in bed om te lezen en filmpjes te kijken. Toch ga ik er niet al te laat uit, want ik moet de bestelling bij Jumbo nog compleet maken. Én ik mag shoppen bij de HEMA, want ik heb een afspraak van 11:40 tot 12:00 uur! Vreemd hoor, om in zo'n lege winkel te lopen en de tijdsdruk te voelen, hoewel 20 minuten echt wel lang genoeg is. Ik loop mijn lijstje van sokken, ondergoed en hoeslakens af en sluit af met een USB-stick voor Daniël, die volgende week een boekpresentatie heeft.

's Middags ga ik bij pa om een bakkie en ren ik nog even door de Albert Heijn voor een paar vergeten boodschappen. Na het avondeten bereid ik me voor op de kerkdienst van morgen, want ik mag weer heerlijk meezingen in het aanbiddingsteam. Er zijn prachtige liederen uitgekozen en ik heb er veel zin in. De rest van de avond staat in het teken van LEGO Masters, het favoriete programma van mijn mannen. Ongelofelijk wat mensen weten te bouwen met LEGO-blokjes, zo leuk om te zien!

Zondag

Voor BJ gaat de wekker al vroeg. Hij heeft, samen met iemand anders, techniek in de kerk en gaat zorgen dat het geluid klaarstaat als het muziekteam arriveert. Hij moet er half 8 zijn, ik half 9. Gelukkig heb ik gisteravond alles al klaargelegd: mijn eigen kleding en die van de jongens, mijn muziek en waterfles, en de tassen van de jongens om ze bezig te houden, want zij gaan gelijk met mij mee en moeten zich anderhalf uur zelf vermaken. De tafel staat gedekt en zelfs de tube gel en de tandenborstels en tandpasta liggen gereed op het aanrecht. Dat geeft mij zoveel rust op zo'n ochtend. Voor het zingen heb ik altijd een gezonde spanning en ben ik erg gefocust, dus wil ik dat de vroege ochtend zo soepel mogelijk verloopt. Dat lukt deze keer aardig. De jongens zijn op tijd klaar, Ari laat nog even de hond uit en stipt half 9 zijn we in de kerk. Fijn!

Het is altijd bijzonder om te ervaren hoeveel het oefenen verschilt van de dienst zelf. Vooraf zijn we bezig om alles door te nemen en afspraken te maken. Tijdens de dienst zelf is er de adem van Gods Geest, die de liederen tot hun doel laat komen. Ik kan dat niet goed uitleggen, maar er is een bepaalde intensheid, waardoor we weten: God is erbij, we mogen dit doen voor Hem, we geven terug wat we van Hem hebben ontvangen. Het is ook erg fijn dat er weer een aantal mensen in de kerk zijn en dat we weer fysiek gemeente kunnen zijn, al is het nog beperkt. De preek gaat over barmhartigheid en geeft veel stof om verder over na te denken. Ik neem de jongens na de dienst mee naar huis. BJ komt later, als alle snoeren, speakers en microfoons weer zijn opgeruimd. De mannen gaat met LEGO in de weer en bouwen een wezenloos hoge toren. Ik schrijf deze blog. Wat een heerlijke zondag!