Dit was mijn week!

Maandag

Zoals elke maandag staan het huishouden en de weekboodschappen op het programma. Ik verschoon de bedden, ruim de weekendtroep op en haal hier en daar een sopdoekje door het huis. Daarna rijd ik naar de supermarkt voor de boodschappen. Ideaal dat je tegenwoordig zelf met je scanner door de winkel kunt lopen en aansluitend direct kan afrekenen! Met volle tassen kom ik weer thuis. Meestal probeer ik de boodschappen meteen per tas te sorteren: producten voor in de koelkast/vriezer, producten voor in de voorraadkast garage en overige zaken. Het lukt niet altijd helemaal, maar het scheelt behoorlijk wat heen en weer geloop als ik thuis aan het uitpakken ben.

Dinsdag

Vanmorgen sta ik 8:30 uur al in het appartement van mijn vader voor een schoonmaakronde, samen met mijn schoonzus. Morgen mag pa naar huis uit het verpleeghuis, waar hij gerevalideerd heeft na zijn heupoperatie. Hij kan weer lopen achter zijn rollator en ziet ernaar uit weer op zijn vertrouwde stekje te zijn. Echt bijzonder dat hij weer zo ver is opgeknapt! We soppen, lappen de ramen en delen de keukenkastjes zo in, dat alles voor het grijpen staat. In de woonkamer schuiven we met de bank en de stoelen, tot alles zo staat dat pa er met zijn rollator tussendoor kan.

's Middags werk ik voor een opdrachtgever (artikelen over allerlei auto's, echt mijn ding - niet dus, maar wel leerzaam) en ga ik bij mijn vader al wat spullen ophalen. Hij heeft zelf al zoveel mogelijk ingepakt en zou het liefst meteen mee naar huis gaan. Nog één nachtje.

Arian reanimeert ondertussen een langpootmug, die hij uit een spinnenweb gered heeft. Of die mug het gaat halen, is nog maar de vraag, maar is tenminste niet door de spin opgegeten.

Woensdag

Rond 10 uur ben ik in het verpleeghuis om mijn vader op te halen. Dat gaat vlot. We pakken de laatste spulletjes in en nemen afscheid van de verpleegkundigen en verzorgenden die op de afdeling werken. Ze hebben goed voor pa gezorgd. Na wat wijze raadgevingen (die hij met zijn 86-jarige eigenwijsheid hopelijk zal opvolgen), parkeer ik pa voor de buitendeur om de auto op te halen. Als pa netjes in de gordel zit en ik de rollator en zijn tas achterin heb gezet, rijden we de krappe 100 meter naar het appartementencomplex, dat bijna naast het verpleeghuis staat. Pa is blij om weer thuis te zijn. Na een half uurtje is hij alweer helemaal geïnstalleerd en zit hij aan tafel achter zijn laptop, voorzien van koffie en speculaas. Met zijn sigaartje natuurlijk.

's Middags staat er nog een heugelijk feit op het programma: Daniël mag afzwemmen voor zijn B-diploma. Wat zijn we trots! BJ trakteert op frietjes, zodat ik die avond niet hoef te koken en Daniël zijn lievelingskostje heeft. Want een feestje moet je vieren!

Na al die drukte is mijn energie een eind op, dus sla ik de AA-meeting over en ga ik op tijd slapen.

Donderdag

Vandaag schrijven Lianne en ik weer verder aan de training 'Als alcohol je leven beheerst'. We zijn al over de helft van de lessen die erin komen. Het is fijn om zo samen te werken in de hoop veel mensen die worstelen met een alcoholverslaving te kunnen helpen. De training bepaalt mij weer bij wat echt belangrijk is: voor wie leef ik eigenlijk? Heeft God de hoogste plaats en ben ik op Hem gericht? Maar ook: wat een troost en een bemoediging is het dat wij niet alleen hoeven dealen met onze problemen en verslavingen! God is een helper, die altijd bij ons is en ons de wil en de kracht geeft om een proces van verandering in te gaan.

Eenmaal thuis ligt er nog een artikel voor een opdrachtgever te wachten. Daarna maak ik een 'Mexicaanse schotel', tenminste, zo noemen we dat bij de Bakkertjes. Het is een snelle, maar voedzame maaltijd: gesneden uitje en knoflookje fruiten, rode paprika meebakken, gehakt erbij en rul bakken en Mexicaanse kruiden plus peper en zout toevoegen. Even lekker laten pruttelen. Blikje mais afgieten en erbij doen, evenals een blikje kidneybonen (ik had deze keer alleen zwarte boontjes, kan ook prima). Nog 5 minuutjes goed doorwarmen. Dan geraspte cheddar (of andere kaas) eroverheen en deksel even op de pan om dit te laten smelten. Je kunt het ook in een ovenschaal doen en even onder de grill zetten. Als de kaas gesmolten is tortillachips rechtop erin steken voor een leuk effect. De rest van de tortillachips in een schaal op tafel zetten. Wij aten er rijst en een groene salade bij. Lekker!

(Dit was de snelle variant. Je kunt de schotel ook na het aanbakken van het gehakt en de groenten in een ovenschaal doen en 20 minuten in de oven bakken op 180˚ Celsius.)

Vrijdag

Alweer een drukke dag vandaag. Ik breng Daniël met de auto naar school, omdat er vanmiddag een vriendje mee komt en loop meteen even door de supermarkt. Dan heb ik 9:00 uur een afspraak met Angela Lodder, die mij ontzettend goed heeft geholpen bij het maken van een contentstrategie. Het is fijn om elkaar nu eens in het echt te zien in plaats van via Zoom. Ik heb veel dingen van haar geleerd, die ik kan toepassen op de blog en op social media. Na dit gezellige uurtje ga ik terug naar huis om nog iets in het huishouden te doen. De volgende afspraak staat 11:30 uur gepland, als Tommie bij de trimsalon moet zijn. Hij heeft er geen zin in en laat zich gelaten mee naar binnen slepen. In de praktijk blijkt dat hij het prima vindt als de hondenkapster eenmaal bezig is. Anderhalf uur later haal ik hem fris gewassen en flink gekortwiekt weer op.

Na de lunch is het bijna tijd om naar school te gaan, die 14:00 uur uit is. Ik ben blij dat ik met de auto ben, want er vallen steeds behoorlijk wat spetters. Samen met Daniël en zijn vriendje rijd ik naar huis. De jongens gaan heerlijk met de Kapla spelen en ontdekken daarna het speelzand waar ze de gekste vormen mee maken. Ik werk ondertussen mijn laatste artikelen weg en maak me klaar om de deur uit te gaan. We hebben namelijk gemeenteweekend, de aftrap van het kerkelijke winterseizoen. Fijn dat het, ondanks de aangescherpte maatregelen, door kan gaan. We mogen gebruik maken van een enorme schuur van een landbouwbedrijf, waar afstand houden prima gaat. De loods is opgedeeld in verschillende ruimtes, die gezellig zijn aangekleed.

Vanavond is de eerste samenkomst. Het muziekteam oefent vanaf 17:00 uur. Het is even wennen om op een echt podium te staan, maar het is fijn om zo met elkaar te zingen en te spelen. Als we met elkaar gegeten hebben, begint de samenkomst van 19:00 uur. Het thema is 'Zien en gezien zijn'. We krijgen veel waardevolle inzichten van het sprekersechtpaar, dat ons dit weekend begeleidt. Voor de kinderen is er een apart programma. Ook het springkussen is een groot succes. Als we thuiskomen is het al 22:00 uur. Wat is het dan lekker om in je bed te kruipen terwijl de regen tegen de ramen slaat!

Zaterdag

Opruimdag! BJ is bezig in het huis van zijn moeder, dat leeggemaakt moet worden voor de nieuwe eigenaren en ik keer onze slaapkamer ondersteboven. Ik haal de winterkleding van achter de schotten op zolder en leg meteen de wanten, mutsen en sjaals maar vast in de kast in de garage. Het is altijd even een werk om door de kast heen te gaan, maar het ruimt lekker op en alle sokken hebben hun maatje weer gevonden. 's Middags doe ik wat boodschapjes. BJ mag vanavond de techniek verzorgen tijdens de samenkomst. Daarom zit hij aan het eind van de middag al aan zijn warme maaltijd. Arian reanimeert ondertussen een langpootmug, die hij uit een spinnenweb gered heeft. Of die mug het gaat halen, is nog maar de vraag, maar is tenminste niet door de spin opgegeten. De jongens en ik eten wat later. De meiden zijn er niet bij, die hebben zo hun eigen programma. Na het eten schuif ik snel de vaat in de afwasmachine, zodat ook wij naar het gemeenteweekend kunnen gaan. Voor de kinderen staat er een filmavond op het programma. De volwassenen gaan na de inleiding van de avond in twee groepen uit elkaar: mannen en vrouwen. Wat ik van deze avond heb meegenomen? Dat er langs je levenslijn vlaggetjes liggen van mooie en bijzondere momenten, maar ook stenen, van moeilijke momenten. Die stenen kunnen steeds groter worden. Maar bij die stenen mag je een bloem leggen, dat betekent dat God erbij was op dat moment en dat Hij er nog steeds bij is, in welk proces je ook zit. Je kunt er anders naar gaan kijken. We hoeven het niet alleen te doen. Daarbij hebben we ook elkaar nodig, als vrouwen, als gemeente. We mogen kwetsbaar zijn. We mogen zien en gezien zijn.

De jongens komen onder de indruk terug van de filmavond. 'Snuf de hond in oorlogstijd' was behoorlijk spannend. Vooral de scène dat Snuf werd neergeschoten kwam behoorlijk binnen. Daan kruipt op schoot en duwt zijn hoofd tegen me aan. 'Ik wil die film niet meer zien, mam', zegt hij, met de sporen van popcorn nog op zijn wangen. Ari geeft Tommie thuis maar eens een extra dikke knuffel. We zijn het er wel over eens dat Tom niet geschikt zou zijn om in een wil te acteren en stellen ons voor hoe die film er dán uit zou zien. Dan kan Ari toch weer lachen. Voor de jongens gaan slapen, doen we het mapje 'film' in hun hoofd bewust dicht en bidden we om een goede nachtrust zonder enge dromen.

Zondag

Ook vandaag vindt de dienst plaats in de grote schuur. Heerlijk om verwelkomd te worden met een verse cappuccino van Brandstof Koffie. Het is zo fijn om weer met de gemeente samen te komen, ook al is er de afstand vanwege de maatregelen. De preek gaat over het Vaderhart van God. Ik voel me erdoor bemoedigd. Na de dienst is er tijd voor ontmoeting. Vanmiddag zijn we lekker binnengebleven. Ik hou van de herfst. Niet van de regen en de wind, maar wel van de gezelligheid. Kaarsjes aan, dekentjes op de bank, gevulde speculaas en een grote bak thee.

We kunnen weer opgeladen en toegerust de nieuwe week in!

Wat staat er de komende week bij jou op het programma?