Dit was mijn week!

Maandag

De week begint met een positieve afspraak: de eindevaluatie van het traject dat Lotte het afgelopen jaar bij De Viersprong heeft afgelegd. Na zeven lange jaren in de GGZ, waarin diverse opnames, behandelingen en therapieën hebben plaatsgevonden, mogen nu alle gestelde diagnoses worden geschrapt. Wat heeft Lotte hard gewerkt en wat hebben we als gezin veel geleerd in deze jaren. Het was niet altijd even gemakkelijk, maar God was erbij. Hij is de Heelmeester! We zijn dankbaar en supertrots op onze oudste dochter, die nu zoveel sterker in het leven staat.

Dinsdag

Deze dag staat in het teken van huishouden en werk. Ik schrijf de laatste serie teksten van een uitgebreide opdracht. Fijn om weer iets afgerond te hebben! 's Middags ga ik bij mijn vader langs om de was te doen en even bij te kletsen. Het valt hem niet mee om weer thuis te zijn. Het lopen gaat moeizaam en kost hem veel energie. Gelukkig zorgt de thuiszorg goed voor hem en wordt er elke dag een warme maaltijd gebracht. 's Avonds vergaderen we via Teams met de thuisfrontcommissie van de familie Okker, die werkzaam is in Senegal. Jammer dat we niet fysiek bij elkaar kunnen komen, maar op deze manier kan het werk toch doorgaan.

Woendag

Vandaag werken Lianne en ik weer verder aan de online training 'Als alcohol je leven beheerst'. Hoe bijzonder is het om deze training samen vorm te geven! Het is ons gebed dat velen die worstelen met een alcoholverslaving samen met God kunnen stoppen met drinken en mogen herstellen. Over een aantal weken geven we meer (praktische) informatie over de training. Wil je nu al meer weten? Neem dan gerust contact op.

's Avonds interview ik iemand voor Eilanden-Nieuws via Zoom en daarna is het tijd om naar de AA te gaan. De groep groeit de laatste tijd behoorlijk. Daarom (en ook vanwege de coronamaatregelen) zijn we verdeeld over twee ruimtes. Dat voelt een beetje dubbel: het is fijner praten in een kleine groep, maar tegelijk mis ik de andere deelnemers. Helaas kan het niet anders en is het zo ook goed.

'Zullen we eens gek doen?', vraagt BJ. Dat betekent zes gangen. Het blijkt een prima keuze te zijn.

Donderdag

Werk aan de winkel! Morgen gaan BJ en ik samen een nachtje weg, dus wil ik graag mijn taken af hebben. Dat betekent veel schrijven en het huishouden doen. Ik kijk er naar uit om even echt samen te zijn. Het is vijftien jaar geleden dat we voor het laatst samen een nachtje weg zijn geweest! Nu de kinderen ouder worden, kan dat weer, dus heb ik BJ voor zijn vijftigste verjaardag een overnachting voor twee in een suite van hotel Vianen gegeven. Daar gaan we dan ook heerlijk van genieten!

Vrijdag

Voor we weg kunnen, moet er nog wel het één en ander gebeuren. Zo schrijf ik een tekst voor een frietwebsite en ga ik nog even bij mijn vader langs. Hij blijkt toch alweer een keer gevallen te zijn. Gelukkig bleef het alleen bij een geschaafde knie, maar toch. Het is de vraag hoe lang het thuis goed blijft gaan.

Zodra de jongens uit school zijn, rond half drie, zijn we klaar om te vertrekken. Het verkeer zit niet al teveel tegen. Een dik uur later zitten we op onze hotelkamer aan de koffie met iets lekkers erbij. Ik heb de junglesuite geboekt, die dan ook helemaal in junglestijl is ingericht. Het bureaublad bestaat uit een grote platte reiskoffer en de wasbak is een kom in slangenreliëf. Het bed is hoog en heeft aan het voeteneind een linnen gordijn. Als we binnenkomen, klinken er junglegeluiden uit de speakers: schreeuwende apen, trompetterende olifanten en allerlei getsjilp en gesnater van vogels. Dat is voor even erg grappig, maar gelukkig zit er een knop om het geluid uit te zetten.

's Avonds gaan we uit eten in restaurant De Vrijstad in Vianen. Daar worden uitsluitend verrassingsmenu's geserveerd. Je kunt zelf kiezen uit hoeveel gangen je diner mag bestaan: drie, vier, vijf of zes. 'Zullen we eens gek doen?', vraagt BJ. Dat betekent zes gangen. Het blijkt een prima keuze te zijn. De combinaties van verschillende smaken, de bijzonder opgemaakte borden en het vriendelijke personeel zorgen voor een fijne avond. Gelukkig zijn we al vroeg uit eten gegaan, want het restaurant moet tien uur echt leeg zijn. Dat is nu eenmaal zo in deze tijd en alle gasten hebben er dan ook begrip voor.

Terug in het hotel genieten we van ons bubbelbad en slapen we heerlijk in ons junglebed.

Zaterdag

Ongestoord uitslapen! Dat is lang geleden! Ik heb het ontbijt gereserveerd voor half tien, dus we kunnen op ons gemakje wakker worden en naar het restaurant gaan. Alles is goed geregeld. Bij het buffet worden de gasten ontvangen door een medewerker, die in de gaten houdt hoeveel mensen er lopen en aangeeft wie er naar binnen mag. Je kunt alles, behalve het brood, zelf pakken, waarbij je steeds een schone vork of lepel neemt, die je na gebruik in een mandje voor de afwas legt.

Ik kan altijd buitensporig genieten van ontbijten in een hotel. Verse broodjes, een sapje, een eitje, fruit en een goede cappuccino maken mijn dag nu al helemaal goed!

Na het ontbijt checken we uit en rijden we naar Utrecht, waar we een afspraak hebben bij X2O Badkamers. Onze badkamer is echt aan vervanging toe. We hebben al een aantal keren lekkage bij de douchebak gehad en ook het sanitair is verouderd. We wonen nu achttien jaar in dit huis en zijn inmiddels met z'n zessen, dus de badkamer wordt intensief gebruikt. Bij X2O worden we ontvangen met koffie. Een enthousiaste verkoper neemt onze wensen met ons door. Hij adviseert ons eerst een rondje door de zaak te lopen om alle showbadkamers te bekijken. Daarbij kunnen we de nummers opschrijven van badkamers die we mooi vinden en er foto's van maken. Wat is er veel te kiezen! BJ en ik zitten wat smaak betreft aardig op één lijn. We houden allebei van landelijk, maar wel strak. Zo hebben we na een uurtje rondkijken al aardig wat moois gezien. De verkoper helpt ons verder en geeft ons goed advies. De indeling van de badkamer blijft hetzelfde. We kiezen een inloopdouche met glaswand, een wit bad en een natuureiken wastafelmeubel met bijbehorende spiegelkast. Daarna zoeken we de kranen uit en is het plaatje compleet. Dit wordt onze nieuwe badkamer! X2O levert alleen de materialen en technische tekeningen. Nu hebben we nog negen maanden de tijd om een aannemer en installateur te regelen. Lang genoeg om de geboorte van een nieuwe badkamer te realiseren.

Op de terugweg eten we een broodje aan de Reeuwijkse plassen en rijden dan terug naar Sommelsdijk. Daar is gelukkig ook alles goed gegaan. Daniël staat al te wachten voor een dikke knuffel en de hond kruipt tussenin op de bank. Oost west, thuis best!

Zondag

Als ik uit bed stap om voor ons zondagse ontbijt van croissantjes en eitjes te zorgen, gaat mijn telefoon. Het is de thuiszorg. Mijn vader is helaas weer gevallen en heeft zoveel pijn aan zijn arm en schouder dat ze direct een ambulance heeft gebeld. Ik beloof dat ik zo snel mogelijk kom en schiet vlug in mijn kleren. Als ik na een kwartiertje bij mijn vader voor de deur parkeer, staat de ambu er al. Mijn vader ligt op de brancard in de gang van zijn appartement en krijgt pijnstilling toegediend. Het lijkt erop dat zijn bovenarm gebroken is. Zo zielig! Hij was nog geen twee weken thuis... Als de ambulance vertrokken is, vertelt de thuiszorgmedewerkster dat pa niet lang op de vloer heeft gelegen, in elk geval niet langer dan een kwartier. Hij had niet eens op de alarmknop gedrukt, omdat hij wist dat er al snel iemand zou komen. Ik pak snel wat spullen in en rijd naar het ziekenhuis in Dirksland. Op de Spoedeisende Hulp blijkt dat de bovenarm inderdaad gebroken is en met rust moet genezen. Met een rollator lopen gaat op die manier niet lukken, dus terug naar huis is onmogelijk. Eerst is er sprake dat pa een nachtje in het ziekenhuismag blijven, maar vanwege Covid willen ze alle mogelijke bedden beschikbaar houden. De verpleegkundige gaat bellen en gelukkig is er plaats op de revalidatie afdeling van Nieuw Rijsenburgh, waar pa twee weken geleden nog was. Met vereende krachten helpen we hem in de auto. Hij ziet zelf ook wel in dat hij niet naar huis kan, maar het is toch een forse tegenvaller. Bij het verpleeghuis helpt een verzorgster pa in een rolstoel en neemt hem mee naar binnen. Ik parkeer de auto en ga hen achterna voor de intake. Als ik wegga, is mijn vader geïnstalleerd en zit hij lekker aan een warme maaltijd. Mijn broer zal straks zijn spulletjes komen brengen.

Thuisgekomen is mijn energie een eind op en tolt mijn hoofd van alle prikkels. Dit zou vroeger een wijnmoment zijn geweest, maar het kan ook anders, weet ik nu. Na een lekkere kop koffie en een stuk appeltaart, doen we een rondje polder met de hond. Daarna zak ik onderuit in een warm bad met een tijdschriftje binnen handbereik. Dat helpt. We eten vandaag gemakkelijk: verse kippensoep en een broodje. Vervolgens doen BJ en ik nog een rondje berg met Tommie. Het waait hard, maar het is heerlijk om nog even buiten te zijn. Ik kruip vroeg in mijn bedje. Eerst maar eens opladen voor de nieuwe week!