Een nieuw jaar: wat zijn de plannen?
Allereerst wil ik je een gelukkig, droog, gezond en gezegend 2021 toewensen! Vooral dat laatste eigenlijk, want zonder Gods zegen kunnen we niet.
De laatste week was een heerlijke vakantieweek met kinderen die in en uit liepen, spelletjes op tafel, gezellige maaltijden en weinig werk. Op oudejaarsavond was er de jaarlijkse getuigenisdienst in onze gemeente, waarin een aantal mensen vertelde wat God in hun leven heeft gedaan. Heel ontroerend en bemoedigend om naar hen te luisteren. Voor Arian en Daniël stond de rest van de avond in het teken van het aansteken van tientallen sterretjes, grondbloemen en knetterrotjes. Tussen de oliebollen, appelbeignets en bitterballen door vertrokken ze steeds even naar buiten om weer wat van hun voorraad op te maken. Die was van te voren uiteraard minutieus verdeeld, hoewel er af en toe nog wat discussie ontstond over de vraag hoeveel knetterrotjes je moet ruilen tegen één grondbloem.
De heren hielden het allebei wakker tot twaalf uur. Voor Daan was dat het lastigst, vooral toen hij onder de film Happy Feet onder een dekentje op de bank kroop en zijn oren steeds roder werden. De meiden waren bij vrienden, om samen af te tellen en het nieuwe jaar in te luiden. Ik zette half twaalf nog snel even het luchtbed op voor Ari, zodat Max, Lottes vriend, in Ari's bed kon slapen. Daarna keken we op NPO1 naar het aftelmoment en proostten we met roze bubbellimonade op het nieuwe jaar. Toch een bijzonder moment. Er ligt een bewogen jaar achter ons met zorgen om kinderen en ouders, maar ook een jaar met momenten vol van dankbaarheid: Lotte die al haar diagnoses kwijt is, de start van mijn schrijfwerk voor de krant en de ontwikkelingen rondom Droge Woorden. En vooral niet te vergeten: al die kleine genietmomentjes met het gezin, de waardevolle AA-meetings, de contacten met vrienden en de band met onze kerkelijke gemeente. God is goed!
Nu ligt er een blanco jaar voor ons, waarvan de eerste bladzijden inmiddels zijn beschreven. Morgen begint het 'normale' leven weer: thuisonderwijs, werk en huishouden. Daarnaast is er vanaf vandaag tot en met volgende week zondag een week van bidden en vasten binnen onze gemeente. Die is dus inmiddels ingegaan. Ik zie er naar uit en ik zie er tegelijkertijd tegenop. Er zijn meerdere manieren om te vasten waar niet, weinig of minder eten er één van is. Daarnaast zijn er andere vormen van vasten. Het gaat erom dat je de tijd en aandacht die je anders aan voor jou belangrijke zaken besteedt, nu vrijmaakt voor God. Voor mij betekent dat een week lang geen films, series, tv-programma's, YouTube video's of filmpjes op social media bekijken. Waarom? Omdat ik daar te vaak en te gemakkelijk in wegvlucht. Het zou zelfs zomaar een vervanger van de alcohol kunnen worden. Vandaag merkte ik al hoe gewoon het is geworden om tijdens het koken of opruimen van de keuken even een aflevering van Spoorloos of Blauw Bloed aan te zetten. Net zo gewoon als het inschenken van een glas wijn destijds was. Hoezo oude patronen....?
Iedere dag van deze week heeft een vaste indeling, die je persoonlijk kunt maken, waarin Bijbellezen en het verwerken daarvan, gebed en lofprijs en aanbidding centraal staan. Daarnaast is er iedere avond een (online) gebedsbijeenkomst. Ik ga de week met open handen en een open hart in. Hier ben ik, Heer.
Welke plannen ik heb voor het komende jaar? Vooral zien wat God op mijn pad brengt en daarvoor openstaan. Ik heb wél het verlangen om weer meer te gaan schrijven op de blog én verder te werken aan mijn boek. Maar ook daarvoor verwacht ik het van Hem. Elke dag is een nieuwe start, vol van Gods liefde en genade!
Wat zijn jouw plannen voor het komende jaar?
