Samen Nederland Zingt Dichtbij kijken (heb jij de siereend gespot?)
Wat een bijzondere dag! Met de uitzending 'in mijn lijf' ben ik al om 6 uur klaarwakker. Dan duurt de ochtend nog best lang... Gelukkig hebben we eerst onze eigen kerkdienst via livestream en daarna willen de meiden naar BEAM kijken. Half twaalf zitten we allemaal paraat voor Nederland Zingt Dichtbij. 'Zal ik koffie halen?', biedt Daniël aan. Hij vindt het erg interessant om het espressoapparaat te bedienen. Dat is trouwens niet altijd het geval. De laatste weken had hij, naar eigen zeggen, 'vakantie van koffie zetten'. Blijkbaar is die nu weer voorbij. 'Snel dan', zeg ik tegen hem. De espressomachine produceert namelijk een overmatig aantal decibellen en het is al vijf over half twaalf. Daniël gaat aan het werk en zet even later vol trots de mokken met cappuccino op tafel.
'Sssst! Het begint!', sissen de meiden na een item van EO Metterdaad. En ja hoor, daar zien we Jurjen ten Brinke over de stoep voor de supermarkt lopen, terwijl hij zijn inleidende praatje houdt. Vervolgens begint het eerste blok met liederen. De meiden, die net een BEAM-dienst achter de rug hebben, moeten even wennen aan de nieuwe muziekstijl. 'Dat is meer voor boomers...' Maar ze kijken braaf mee, met een schuin oog op hun smartphone om het broodnodige contact te onderhouden met de buitenwereld. Het valt mij op dat de liederen prachtig bij het thema zijn gekozen. Zulke mooie en sprekende teksten! 'Wanneer kom jij nou, mam?', vraagt Daniël, die aan de grote tafel een schilderij met verf zat te maken. Dat duurt nog even.
Eindelijk. Daar kom ik de supermarkt uitgelopen en begint het eerste deel van het gesprek, bij de auto. Dat hebben we geloof ik drie keer overnieuw gedaan tijdens de opnames. Wat ik toen niet geregistreerd heb, is de opmerking van Jurjen bij de afronding. 'Ik ga met mijn eigen auto, dat is het veiligst, denk ik.' Die woorden wekken nu de nodige hilariteit op. 'Bang dat je toch wat op had, mam? Of ligt het aan je rijstijl?' Ik heb wijselijk geen commentaar geleverd.
'Tom! Je bent een BNH geworden!', roept Lotte, terwijl ze het nietsvermoedende beestje bijna platknuffelt. 'Wat is dat?', wil Arian weten. 'Een Beroemde Nederlandse Hond natuurlijk!'
Na een volgend lied komt de keuken in beeld, waar Jurjen en ik een mooi gesprek hebben, terwijl we groenten snijden. Het programma is heel mooi gemonteerd, ook de detail shots die zijn gemaakt. Het was een verrassing voor me dat ook het tegeltje met het 'AA-gebed' in beeld is gebracht. De draaidag, twee weken geleden, was ontspannen en gezellig, met Jurjen, de regisseur, cameraman en geluidsman. Wat was Arian teleurgesteld dat ze al weg waren voor hij uit school kwam! Zeker toen hij hoorde dat de cameraman ook weleens opnames voor Freek in het Wild heeft gemaakt...
Ik vind het best raar om mezelf in beeld te zien en mijn eigen stem te horen. Ik ben blij dat het verhaal er goed uitkomt en dat er een mooie lijn in het gesprek zit. Dan komt BJ in beeld. Met de krant. 'Kijk, een figurant!', wijst Hilde. Lotte werpt ook eens een kritische blik op het scherm. 'Je zit erbij als een siereend, pap!' Een nieuwe bijnaam is geboren. 'En waarom zit je met een krant? Je zit nooit met een krant. Alleen met je laptop!' Tsja, ze hebben een punt, al krikt dit BJ's imago als brave huisvader wel behoorlijk op. 'Stil nu!', vermaan ik. 'Zo horen we niks.'
Hond Tommie komt ook nog in beeld. 'Tom! Je bent een BNH geworden!', roept Lotte, terwijl ze het nietsvermoedende beestje bijna platknuffelt. 'Wat is dat?', wil Arian weten. 'Een Beroemde Nederlandse Hond natuurlijk!'
In het gesprek met BJ dat volgt, raakt het me weer hoe zorgvuldig de uitzending is samengesteld. De essentie van het verhaal komt zo duidelijk naar voren. Dat is ook iets waarom we gebeden hebben, net als om rust en de juiste woorden. Het laatste deel van het interview is gefilmd aan de keukentafel, waar ik vertel over Droge Woorden & Levend Water en hoe de blog tot stand is gekomen. Tot slot mag ik in de camera iets zeggen tegen alle mensen die kijken. Wow, dat was een spannend moment! Ik heb maar gewoon gezegd wat er op dat moment in me opkwam. Met in gedachten alle mensen, die in hun leven worstelen met een verslaving of een ander geheim.
Het lied na de gesprekken, 'In Zijn hand' van Filiae, raakt mij tot in het diepst van mijn ziel. Zo mooi! Zo waar! Dat geldt ook voor de overdenking over Johannes 8:32: 'U zult de waarheid kennen en de waarheid zal u bevrijden.' Die waarheid is Jezus' Zelf, die als enige de Goliaths in ons leven kan verslaan. Na het gebed en nog een aantal liederen is het tijd voor het muzikale cadeautje. Speciaal voor mij zingt Joke Buis 'It is well', een lied dat heel veel voor mij betekent en wat we in de auto vaak beluisteren. Het is een prachtige, intieme opname in Jokes eigen achtertuin. Ik ben er opnieuw helemaal stil van. Wat is dit bijzonder!
Pas na de uitzending kan ik met een diepe zucht uitademen. Het was mooi. Het was goed. We hopen en bidden dat we door deze uitzending iets van Gods liefde en genade mogen uitdelen. Die heeft een ieder nodig, maar zeker als je in een verslaving zit en geen uitweg ziet. Ik wil zo graag delen dat er Hoop is!
Nu beginnen de reacties binnen te stromen. Daar bedank ik jullie voor! Het is fijn om te weten dat mijn verhaal goed is overgekomen. God is aan het werk en ik mag Hem daarin volgen. Stapje voor stapje en dag na dag.
