Had mijn omgeving last van mijn verslaving?

Niemand had in de gaten dat ik dronk, daar zorgde ik wel voor. Toch heeft iedere alcoholverslaving, ook die van mij, een effect op de omgeving. Een verslaving neemt je leven voor een groot deel over. De alcohol wordt steeds belangrijker en dat gaat ten koste van andere dingen. Energie voor het gezin bijvoorbeeld. Ik voelde me constant moe en was nooit voor 100% aanwezig. Deels omdat ik daar de puf niet voor had, maar zeker omdat ik de hele dag door bezig was met het plannen van mijn alcoholgebruik. Het constante roesje was voor mij heel prettig, maar de keerzijde was dat ik er duf en afwezig van raakte. En soms misselijk, als het echt teveel was geweest. Ik verbaas me er nog steeds over hoe ik heb kunnen functioneren in die tijd. Om zeven uur 's avonds nog boven de toiletpot hangen ('want iets verkeerds gegeten') en om acht uur bij een Bijbelstudie zitten. Als drinkende alcoholist zet je jezelf in het middelpunt. Ik en mijn wijn. Hoe egoïstisch...

Mijn gezin heeft er dan misschien niet bewust onder geleden, maar ik heb hen zeker tekort gedaan.

Alcohol kan hele gezinnen en families kapot maken. Veel huiselijk geweld gaat gepaard met alcoholgebruik. Alcohol neemt de natuurlijke remmingen weg. Daardoor kunnen mensen die onder invloed zijn, onvoorspelbaar en agressief reageren. Bij mij was het vooral een kort lontje: geen gezeur, laat me met rust! Dat had uiteraard gevolgen voor de aandacht die ik aan het gezin kon geven.

Ook vriendschappen en sociale contacten lijden onder een alcoholverslaving. Ik kan me zeker momenten herinneren dat ik afspraken vergat of in elk geval niet nakwam. Of dat ik een verjaardag of receptie skipte, omdat ik me niet goed voelde. Het kwam dan ook prima uit als BJ alleen ging. Kon ik 's avonds, als de kinderen boven waren, tenminste nog een fles open trekken. Voor vrijwel alle alcoholisten geldt dat ze gemakkelijk liegen over hun drankgebruik en de gevolgen daarvan. Zolang je zelf niet toegeeft dat je een alcoholprobleem hebt, geef je je omgeving de schuld. Je wilt er niets over horen. Ik vond tenminste dat ik niets fout deed. Ik zorgde nog steeds voor mijn gezin, deed de huishouding en zat braaf elke zondag in de kerk. Die alcohol had ik nu eenmaal nodig om de dag goed door te komen, zonder ten onder te gaan aan prikkels en verwarrende gevoelens.

Een alcoholverslaving is zeker van invloed op je werk. Ik werkte op dat moment niet buiten de deur, maar deed thuis wel wat schrijf- en ontwerpopdrachten. Halverwege de dag haakte ik vaak af. Geen concentratie meer, maar vooral: meer wijn nodig. Ik verzon wel een smoesje waarom ik mijn werk een dag later instuurde dan gepland.

De dag beginnen, was ook wel een dingetje. Ik werd 's ochtends vermoeid wakker, kon lastig mijn bed uit komen en was regelmatig op het nippertje (of net na het nippertje) met de jongens op school. Niet dat ik nu opeens een ochtendmens geworden ben, overigens, maar het scheelt wel een stuk!

Als de alcoholverslaving bij de rest van het gezin bekend is, heeft dat duidelijk gevolgen voor de kinderen. Zij houden er, zeker als ze ouder zijn, rekening mee of hun vader of moeder heeft gedronken als ze vrienden mee naar huis willen nemen. Vaak doet ze dat dan ook niet. Zo worden de kinderen mede-afhankelijk van de alcohol: hun leven en gedachten draaien om het drankgebruik van hun ouder(s).

Hulp voor de omgeving is dan ook erg belangrijk. Kijk hiervoor bijvoorbeeld op https://helpmijndierbareisverslaafd.nl/alcoholverslaving/ of www.al-anon.nl.

Soms kan het schuldgevoel me nog wel aanvliegen. Wat heb ik mezelf en mijn gezin tekort gedaan. Wat heb ik de signalen, die God mij gaf, lang genegeerd! Gelukkig is er vergeving. Niet goedkoop, maar wel genadig.

'Want Jezus droeg mijn zondelast

en tranen aan het kruis.

Hij houdt mij door genade vast

en brengt mij veilig Thuis!'