Zoenen

Vrijdag, de dag waarop we ter afsluiting van de werkweek steevast friet eten. Waag het niet daar verandering in te brengen, want dan raken er een paar mensen volledig van de leg. Dankzij onze uit de kluiten gewassen frituurpan kan ik een kilo patat tegelijk bakken. Dat is de eerste ronde. Daarbij moet ik niet vergeten de oven voor te verwarmen, omdat één van de meiden vegetarisch eet en van vegakroketten houdt. Die mogen dan weer niet in frituurvet gebakken worden.

Friet

Tijdens het eerste baksel snijd ik nog snel een uitje voor een patatje of frikadel speciaal. Ondertussen haalt Daniël een nieuwe fles fritessaus uit de garage, een onmisbaar onderdeel van een de maaltijd (en van alle maaltijden, als hij de kans krijgt). De timer van mijn telefoon geeft aan dat de frietjes klaar zijn. 'Kun je geen ander alarm op die timer zetten?', verzucht Lotte dramatisch. 'Dit is het geluid van mijn wekker...!' Ik kieper het frituurmandje leeg in een grote schaal en laat dan voorzichtig de frikadellen in het bakvet glijden. 'Daniël, roep jij iedereen even dat het eten klaar is?' Daniël snelt naar de gang en schreeuwt niet al te subtiel onder aan de trap: 'Eeeeeeten!'

Onmisbare fritessaus

'Wacht', zegt Lotte. "Nog even naar de wc.' Natuurlijk. Ik verdeel de frites alvast over de zes borden, die op tafel staan en schenk mezelf een glas water in. Arian komt de trap af gedaverd, met Hilde in zijn kielzog. 'Lekker, friet!' Daniël klimt op zijn stoel en snuift genietend de geur van de verse patatjes op. 'Gaan we bidden? Nu meteen?' Nog heel even geduld. Tot Lotte ook aanschuift en echtgenoot BJ zijn laatste zakelijke telefoontje afgerond heeft. Na het bidden begint de strijd om de fles fritessaus. Lotte heeft hem als eerste te pakken en geeft hem plagend door aan Hilde, terwijl Daniël mopperend op zijn stoel wiebelt tot hij aan de beurt is. Frites zonder fritessaus zijn namelijk geen frites. Ik pak de fles aan en doe eerst een flinke dot op Arians bord en daarna op dat van Daniël. 'Hier moet je het voorlopig mee doen.' Inmiddels zijn de frikadellen ook klaar. Met een tang vis ik ze uit het mandje om ze vervolgens op een bordje te deponeren. Nu de kroketten nog.

Parttime vegetariër

'Weet je eigenlijk waar frikadellen van gemaakt worden?', begint Hilde tegen Arian, maar na een priemende blik van mij houdt ze gelukkig haar mond. Ari besefte namelijk onlangs voor het eerst waar het vlees op zijn bordje vandaan komt. We hadden er een goed gesprek over, maar het blijft een teer punt. Hij is vastbesloten parttime vegetarisch te gaan eten, maar dat blijkt toch lastiger dan hij dacht. Ik gun hem zijn vrijdagse snack, dus nu even geen opmerkingen aub, voor we opnieuw in een tranendal belanden. De pieper van de oven gaat af. 'Lotte, pak jij zelf even je kroket?', vraag ik, terwijl ik zelf ook eindelijk aan eten toe kom. Lotte legt de vegakroket op haar bord en snijdt hem in tweeën. 'Hmm...de binnenkant is nog koud.' Nog even terug dan maar, hoewel we keurig de 12 minuten, die op de doos vermeld waren, aangehouden hebben. De vleeskroketten zijn wel klaar en worden door BJ uit de pan gehaald. 'Iemand nog patatjes?' 'Ikke, ikke!' De jongens lusten nog wel een portie, dus gaat er nog een flinke hand friet in het vet.

Af en toe werpen BJ een vermanende blik ter linker of ter rechterzijde, waar Hilde vanonder haar altijd aanwezige eyeliner oogcontact met Arian probeert te maken, die alle moeite doet zijn slappe lach te beheersen.

Swipen

Aan tafel is Lotte bezig BJ geld af te troggelen. 'Pap, jij betaalt toch de helft als ik iets nuttigs nodig heb?' Dat is inderdaad weleens gebeurd. 'Betaal je dan ook de helft van een abonnement op een datingsite? Daar kun je alleen contact met iemand maken als je betaalt.' Helaas. BJ vindt dit geen nuttige besteding, ook niet als hij de app heeft gezien. 'Laat 's kijken of er leuke jongens opstaan!' Hilde, die sneller van vriendje wisselt dan van schoenen, wordt achter BJ's rug ingewijd in de wondere wereld van het swipen. 'Kan ik ook niet op die datingsite? Daar staat vast ook wel een lekker ding op! En hij is ook nog christelijk!' 'Dan moet hij zeker wel goed kunnen zoenen', doet Arian ook een duit in het zakje. 'Dat is voor jou belangrijk!' 'Wat weet daar nou van?', gilt Hilde. 'O ja, jij had in groep 3 verkering, toch? Dat zal het zijn!'

Athene

Ari vindt zoenen wel een interessant onderwerp. Hij krijgt er alleen de slappe lach van. Daniël eet ondertussen onverstoord zijn frietjes en Lotte is aan haar kroket begonnen, die nu wel warm genoeg is. De telefoon is weer in haar zak verdwenen. Als de borden leeg zijn, pak ik de Bijbel en lees een inleidend hoofdstuk op de brief aan de Fillipenzen. Af en toe werpen BJ een vermanende blik ter linker of ter rechterzijde, waar Hilde vanonder haar altijd aanwezige eyeliner oogcontact met Arian probeert te maken, die grote moeite doet zijn slappe lach te beheersen. Bij het hoofdstuk staat een kaartje, waarop de stad Filippi is aangegeven. Dat laat ik even zien.

'Hé, daar is Athene!', wijst Lotte, die in het najaar met een paar vriendinnen een stedentrip naar deze stad gaat maken (als dat t.z.t. mogelijk is). 'Daar ga ik echt veel foto's maken.' 'Je hebt daar toch ook al die beelden?', bedenkt Hilde. 'Ja', giert Arian opnieuw. 'Daar kun je ook lekker mee zoenen!' Hilariteit alom natuurlijk. Daniël, die het grapje niet snapt, timmert met zijn vuisten op tafel. 'Ik wil danken! Ik wil danken!' De hond, die achter één van de stoelen ligt en harde geluiden vreselijk vindt, rent met zijn staart tussen zijn poten naar boven.

Smerig

BJ dankt voor de maaltijd en voor de dag die achter ons ligt. Daarna is het tijd voor een ijsje. De jongens gaan nog even lekker spelen. Het is tenslotte vrijdagavond, dus ze hoeven niet vroeg naar bed. Lotte gaat boven de hond zoeken en Hilde ploft languit met haar telefoon op de bank. Ik begin de vaatwasser in te ruimen als BJ mij, met een schuine blik op Hilde, naar zich toe trekt. 'Kom, dan gaan we lekker zoenen!' 'Ieeeuw!' Hilde weet niet hoe snel ze van de bank moet komen. 'Doe dat lekker ergens anders en niet waar ik bij ben! Zo smerig!' Nog steeds walgend verdwijnt ze naar haar kamer.

En dat was precies de bedoeling. Nu hebben wij even quality time! Niet eens zozeer om te zoenen, maar om onder het genot van een kopje koffie de dag door te nemen. Om te praten over dochters die op datingsites willen en die op zoek zijn naar de ware liefde. Over zoons, die iets te bijdehand of juist te stoïcijns zijn in de omgang met elkaar. We zijn dankbaar voor ons prachtige gezin!

Ter afsluiting de tip van de dag: wil je je pubers weghebben?

Ga een lekker potje zoenen, dat werkt geheid!'